Dağlık Karabağ çevresindeki patlak veren yeni askeri çatışma tesadüfi değil, şu anda dünyayı etkileyen küresel krizlerin, emperyalist güçler arasında büyüyen çatışmaların, artan küresel ekonomik krizin ve burjuva elitinin herhangi bir sorunu çözememesinin bir sonucudur.
Keynesçilik, bir teori olarak, 1970’lerin başına kadar ekonomiye egemen oldu. O zamana kadar, kapitalizmin döngüsel krizleri sorununa bir “çözüm” sunduğu varsayıldı. Aynı zamanda siyasi olarak, işçi talepleri ve mücadeleleriyle karşı karşıya kalan hükümetler, Keynesci “çözümleri” üzerindeki baskıyı hafifletmek için kullanıldı. Ancak Keynesçiliğin “çözümleri” de çok geçici oldu.
Kriz, Oklahoma çevresindeki bölgeyi vuran kuraklık ve toz fırtınalarıyla (“toz haznesi” olarak adlandırılır), bir milyondan fazla yoksul köylü ve toprak işçisinin Kaliforniya’nın daha verimli bölgelerine iç göç yoluna götürdü. Yoksul insanların bu devasa hareketi, John Steinbeck’e sarsıcı kitabı “Gazap Üzümleri” ve Woody Guthrie’ye “Toz Kase Balladları” yaratması için ilham verdi. 1930 ve 1935 arasında, yaklaşık 750.000 küçük aile çiftliğine iflaslar nedeniyle el koydu bankalar
Çin’de ekonomik güç başlangıçta köylülerin ve işçilerin elinde idi; Mao yönetiminde kapitalizm kaldırıldı. Deng yönetimindeki kapitalist yeniden yapılanma sırasında, Çin’de yükselen kapitalist sınıf ÇKP’yi giderek kendi çıkar kollayıcısı olarak kullandı. Serbest ticaret bölgeleri ve büyük fabrikaların inşasıyla Çin, dünyanın çalışma tezgahı haline geldi ve şimdi ABD’yi en güçlü ekonomi olarak geride bırakmaya başlıyor.
Süregiden kiriz genel olarak kapitalizmin ve özellikle de neoliberal kapitalizmin kısıtlanmamış serbest piyasasının başarısızlığını görünür kıldı. İşçi sınıfı için bu gerileme, sosyalist değişime duyulan ihtiyacı daha güçlü bir biçimde gösterdi. Yönetici sınıf içinse kriz, onları “serbest piyasa” ortodoksisiyle tamamen zıt bir biçimde ekonomiye müdahale etmeye zorlar. Bu, –genellikle “Keynesçi” olarak betimlenen- doğrudan çalışanların ceplerine para koyarak talebi destekleme önlemlerini içerir.
Bugün, insanların sosyalist bir toplumda yaşamak için çok bencil olduğuyla ilgili tüm mitlerin yanlış olduğunu görüyoruz. Özellikle işçi sınıfı topluluklarında yaygın bir dayanışma duygusu ve eylemleri ile karşı karşıyayız. Sosyalist bir toplumda, işbirliği ve dayanışma kültürü çok daha güçlüdür ve herkesin toplumun her düzeydeki işleyişine dahil olmasıyla teşvik edilir. Kendi kendini izole etmenin son derece zor olduğu bu konut sistemi yerine, entegre rekreasyon alanlarına sahip yeni konut alanları, mevcut ve korkunç aşırı kalabalıklaşmayı sona erdirmeye yardımcı olacaktır
Kapitalizmin apolojistleri, uluslararası alanda dikkatlerini İtalya’ya çevirmişler ve halihazırda İtalya’nın Euro Bölgesi’nden çıkışı anlamında, “Italexit” üzerine bir tartışma gerçekleşiyor. Bruegel (Brüksel merkezli bir düşünce kuruluşu), İtalyan borcunun bu yıl sonuna kadar GSYİH’nın % 189’una ulaşacağını tahmin ederken, Bloomberg de İtalyan borcunu “saatli bomba” olarak nitelendiriyor. Borcu 2 trilyon Euro’yu aşan İtalya temerrüde düşerse sadece İtalya’da değil, Avrupa’da ve küresel olarak da, büyük bir bankacılık krizine neden olacaktır
İnsanlar öncelikle virüsten ölüyorlar, ancak önemli bir kısmı sağlık sistemindeki zayıflıklar nedeniyle ölüyor. Gelişmiş kapitalist ülkelerde bile, onlarca yıllık neo-liberal kesintilerin etkileri, hastane yatakları sayısının azlığı, personelin aşırı çalışması, yetersiz test alanları ve enfekte olanlar için teknik ve tıbbi destek eksikliğinin olduğu bir durum yarattı. Gelişmekte olan ülkelerde ise, yeterli sağlık sistemi hiç olmadı.
Bürokratik darbe CWI çoğunluğunu güçlü, devrimci ve sosyalist bir Enternasyonal kurmaktan alıkoyamayacaktır!
