“Kurt Sürüsü” Tecavüzcüleri Yüksek Mahkemede Ceza Aldı
Bu makale, Izquierda Revolucionaria (Devrimci Sol) örgütünden siyasi olarak CWI’ı desteklediği için bürokratik yollarla atılmış olan John HIRD tarafından kaleme alındı.
Feminist hareketin bu önemli zaferinde, İspanyol yüksek mahkemesi Pamplona’da yaşanan “Wolf Pack (Kurt Sürüsü)[1]” vakasında beş suçlu erkeğin cezasını 15’er yıla çıkardı. Aynı zamanda 18 yaşındaki kadının İspanyol yasalarına göre daha az ceza gerektiren cinsel istismara değil, tecavüze uğradığını kabul etti.
Üç yıldır devam eden bu felaket dava, kadınları, işçi ve gençleri “sana inanıyorum” (“yo sí te creo”) ve “taciz değil tecavüz” (“no es abuso, es violación”) sloganları etrafında bir araya getirerek tüm bu kesimlerin sesini dünyaya duyurmuştu.
Bu dava, kadınların karşı karşıya kaldığı cinsel şiddeti bir kez daha gün yüzüne vurmakla kalmadı, aynı zamanda cinsiyetçi yargı sisteminin verdiği hukuksal olamayan, bilakis tepkisel kararları da bir kez daha gözler önüne sermiş oldu. Özellikle Franco döneminden kalma devlet mekanizmalarının kullanıldığı İspanya’da yargının cinsiyetçiliği kadın hareketi tarafından zaten biliniyordu. Bu bağlamda, Kurt Sürüsü tecavüzcülerine çok düşük cezalar veren, tutuksuz yargılanmalarını sağlayan karara katılan hakimler de meslekten men edilmeli ve işçi hareketi İspanyol “adalet(sizlik)” sisteminin tümden yeniden yapılanmasını talep etmelidir. Bu sistem, derhal, işçilerin ve ezilenlerin çıkarları doğrultusunda, geri çağırma hakkımız bulunan seçilmiş yargıçlar sistemi ile değiştirilmelidir.
Kitle hareketinin zaferi
Şu açıktır ki, İspanyol yargı sisteminin karanlık dünyası birden bire aydınlanmış değil ve yapılan korkunç adaletsizliğin düzetilmesi, politikacıların iddia ettiği gibi sistem düzgün çalışmış olduğu için yapılmadı. Hayır, bu düzenin savunucuları kitlesel kadın ve işçi hareketini gördü ve ondan korktu. Çok daha büyük eylemlerin hayata geçirilmesinden korktular. Özellikle 10 Mayıs 2018 genel öğrenci grevinin bir parçası olarak, ilk mahkemenin verdiği karara karşı gösteri ve grev yapmak için öğrencileri sokaklara çağıran Öğrenci Sendikası ve benzeri gruplardan korktular.
Bu, kitle hareketi için büyük bir zaferdir, ancak İspanyol Devletinde kadınlara karşı başka pek çok şiddet vakası vardır ve bu nedenle, bu seferberlik ve kampanyaların sonuçta cinsiyetçi adalet sistemi kökten, tepeden tırnağa değişene kadar devam etmesi gerekmektedir. Bu zaferin, [sendikal ç.n.] işçi hareketinin resmi liderlerinin rolüne rağmen, aşağıdan gelen karşı konulamaz bir baskıdan sayesinde adeta zorla elde edildiğini not etmek de önemlidir. Mücadeleci devrimci bir liderlik altında aşağıdan inşa edilecek kitlesel bir sol ve sendikal hareket, durumu tamamen değiştirebilir ve kemer sıkma politikalarına, en genel olarak da kapitalizme karşı işçi sınıfı mücadelesini baskın kılarak zafer kazandırabilir.
İspanya devletinde, cinsiyetçi şiddete karşı öfke ve adalet sistemi tarafından istismar edilen cezasızlık, kitlesel kadın hareketinin yükselişinde merkezi bir yer işgal etti. Aynı zamanda kadına yönelik şiddetin büyük çoğunluğunun ev / aile içinde yaşandığı ve bu gündelik kabusun kemer sıkma kesintilerinin etkisiyle daha da kötüleştiği kabul edilmelidir.
Bu hareketin, diğer ülkelerle, örneğin İrlanda’da Socialist Party (İrlanda CWI Seksiyonu) ve sosyalist feminist bir hareket olan ROSA’nın anahtar bir rol oynadığı Belfast rugbi tecavüzü vakasına karşı verdikleri #Ibelieveher (ona inanıyorum) mücadelesi ile önemli benzerlikler taşımaktadır.
İspanya’daki bu hareket, dünya kadın hareketinin de hem hacim olarak (sürekli olarak sokaklara çıkan milyonlar), hem işçi sınıfı hareketini eylemde bir araya getirme, hem de mücadeleyi ileri taşıma anlamında bir “merkez üssü” oldu. Sınıf hareketini eylemde bir araya getirmeye örnek olarak, hem 8 Mart 2017 hem de 2018’de feminist genel grevlere milyonlarca kadın ve erkeğin katılmasını verebiliriz. Bu, uluslararası sosyalist feministler için büyük önem taşıyor ve ileriye dönük bir yolu gösteriyor.
Tepkiler
Muhafazakar politikacılar yeni kararı açık biçimde eleştirmekten geri durmuyorlar. Aşırı sağcı VOX partisinin lideri Francisco Serrano, yüksek mahkemeye saldırırken şunları söyledi: “Kadın ve erkek arasında en güvenli ilişki artık sadece fahişelik yoluyla olur. Şu andan itibaren, birisiyle serbestçe seks yapmakla ücretli yapmak arasındaki temel farklılık, ücretsiz seksin size çok daha fazlaya mal olabileceğidir”.
Arkasından, Murcia bölgesindeki VOX’un parlamento sözcüsü Juan José Liarte Pedreño, facebook mesajında Adalet Bakanı Dolores Delgado için “fahişe” diyerek hakaret etti.
İspanyol toplumundaki derin siyasal kutuplaşma böylece şuan kitlesel kadın hareketi içine ve dışına açıkça yansıyor. İşçi karşıtı ve fanatik İspanyol milliyetçi söylemlerinin yanı sıra, söz konusu aşırı sağ parti VOX, bariz bir feminizm karşıtlığını da ortaya koyuyor.
Son birkaç yıl boyunca tartışmayı sokaklarda kazanan
kitle hareketi uyanık kalmalı ve kadına yönelik şiddete, İspanyol adaletsiz
hukuk sistemine ve tüm gerici politikacılara ve hakimlere karşı mücadeleye
devam etmeli. Yargı gibi gerici İspanyol devlet kurumlarından vazgeçiş, ancak
kapitalizm ile temel bir kopuş ve sosyalizm mücadelesi temelinde
tasarlanabilir. İçkin olarak sosyalist feminist olan demokratik, işçi sınıfına
dayalı bir devrimci sosyalist parti inşa etmek, önümüzdeki en temel görevdir.
[1] 18 yaşında bir kadına tecavüz ederek görüntülerini yayınlayan, ancak önce cinsel tacizden ceza alan, sonra bu suç tanımı üst mahkemece tecavüze dönüştürülen ve 15’er yıl ceza alan 5 erkeğin kendi whatsapp gruplarına verdikleri ad. İspanya yasalarına göre bir cinsel saldırının “tecavüz” olarak tanımlanabilmesi için şiddet ve tehdit kullanılması gerekiyor. Polis, saldırı sırasında gözlerini kapatan kadının “pasif veya nötr” davrandığı şeklinde bir görüş bildirmişti. Hareketin bir diğer başarısı olarak, yasalarda tecavüz tanımının değiştirilmesi tartışması sürüyor. (ç.n.)
